Forrest Gump to bez wątpienia kultowy film. Można śmiało powiedzieć, że większość osób słyszało o ekranizacji powieści Winstona'a Groom'a, a duża ich część miała możliwość jej obejrzenia. Czy popularność oraz międzynarodowe uznanie tej produkcji jest jednak słuszna?

Wyreżyserowany w 1994 roku przez Roberta Zemeckisa ,,Forrest Gump" już w pierwszym roku od wyświetlenia przyniósł twórcom wiele zysków. Losy tytułowego bohatera, którego zagrał Tom Hanks, grając tym główną rolę, zyskała obszerne grono sympatyków. Dziś uznawany jest przez większość osób za jeden z najlepszych filmów w historii zyskując sobie tym miano klasykii kina amerykańskiego, czyli tzw.,,pewniaków". Moje odczucia po seansie są jednak odmienne.

Słysząc opinie na temat tego filmu miałam wysokie oczekiwania, ale szczerze mówiąc zawiodłam się. Spodziewałam się wielu wzruszających scen, nie doczekałam się. Znam wiele filmów, które w prostszy (mam na myśli ilość wątków, scenerii) i piękniejszy sposób traktują o życiu. Forrest Gump to według mnie bajka, za dużo tam się dzieje, za dużo nieprawdopodobnych sytuacji. Widz ma mało czasu na refleksje, ponieważ nieustannie atakowany jest coraz to nowszymi obrazami. Film posiada zabawne motywy, które według mnie są dosyć redundante oraz infantylne i nie trafiają w moje poczucie humoru. Na próżno też szukać nieoczywistych, życiowych idei. W niektórych momentach film jest mocno przewidywalny. Na plus mogę jednak powiedzieć że ze względu na szybki rozwój akcji film nie jest specjalnie nudny i da się go obejrzeć. Godne pochwały ze względu na swój realizm, z pewnością zasługują zdjęcia, scenariusz jak i gra aktorska są również bardzo dobre. Ze względu na swoją poprawność, film podoba się większości oglądających. Tematyka ,, życiowa" kina także w oczywisty sposób dotyka każdego człowieka co zachęca do jego obejrzenia.

Jednakże ze względu na swoją estetykę, co wydaje mi się głównym problemem, nie jest on w moim guście. Chociaż szanuję to, iż dla dużego grona osób film ten jest arcydziełem, nie rozumiem jego fenomenu i pomimo, że obecnie film nie jest w moim guście, to nie wykluczam (choć to watpliwe), że kiedyś, w innych okolicznościach i mnie się on spodoba.